Οι Εκδόσεις Πατάκη παρουσιάζουν το πολυαναμενόμενο μυθιστόρημα του Πάτρικ Νες με τίτλο «Το τέρας έρχεται»…

… σε μετάφραση Μαργαρίτας Ζαχαριάδου.

Ένα σπάνιο μυθιστόρημα που κλείνει μέσα του αγάπη, απώλεια και ελπίδα.

Το τέρας εμφανίστηκε λίγο μετά τα μεσάνυχτα. Έτσι κάνουν τα τέρατα.

Ο Κόνορ ήταν ξυπνητός όταν ήρθε.
Είχε δει πάλι εφιάλτη. Δηλαδή, όχι έναν κάποιο εφιάλτη. Τον εφιάλτη. Εκείνον που έβλεπε συχνά τελευταία. Εκείνον με το σκοτάδι και τον άνεμο και το ουρλιαχτό. Εκείνον όπου τα χέρια γλιστράνε από τα δικά του, όσο κι αν πασχίζει να τα κρατήσει. Εκείνον που πάντα τελειώνει με –
«Φύγε», ψιθύρισε ο Κόνορ μέσα στο σκοτάδι του δωματίου του, προσπαθώντας να κρατήσει τον εφιάλτη μακριά του, να μην τον αφήσει να βγει από τον κόσμο του ύπνου. «Φύγε, τώρα».
Έριξε μια ματιά στο ρολόι που του είχε βάλει στο κομοδίνο του η μητέρα του. 12.07. Επτά λεπτά μετά τα μεσάνυχτα. Αργά, δηλαδή, για βράδυ καθημερινής, και σίγουρα αργά για βράδυ Κυριακής.
Δεν είχε πει πουθενά για τον εφιάλτη. Προφανώς όχι στη μαμά του, αλλά ούτε και σε κανέναν άλλο· δεν το είχε πει ούτε στον μπαμπά του, όποτε μιλούσαν στο τηλέφωνο, μια φορά κάθε δεκαπέντε (περίπου) μέρες, και σίγουρα δεν θα το έλεγε στη γιαγιά του, ούτε και σε κανέναν από το σχολείο. Σε καμία περίπτωση.
Δεν υπήρχε λόγος να μάθουν οι άλλοι τι συνέβαινε στον εφιάλτη.
Ο Κόνορ κοίταξε με βλέμμα αβέβαιο γύρω το δωμάτιο· συνοφρυώθηκε. Κάτι του διέφευγε. Ανακάθισε στο κρεβάτι του ξυπνώντας λίγο πιο πολύ. Ο εφιάλτης σιγά σιγά του έφευγε, υπήρχε όμως κάτι που δεν μπορούσε να προσδιορίσει, κάτι διαφορετικό, κάτι –
Αφουγκράστηκε, τεντώνοντας τα αυτιά του μέσα στην ησυχία, αλλά το μόνο που άκουγε ήταν το σπίτι σιωπηλό ολόγυρά του, πού και που έναν μικρό κτύπο από τα άδεια δωμάτια κάτω, ή το θρόισμα από τα σκεπάσματα δίπλα, στο δωμάτιο της μαμάς του.
Τίποτα.
Όχι, κάτι. Ήταν κάτι, και συνειδητοποίησε πως αυτό το κάτι ήταν που τον είχε ξυπνήσει.
Κάποιος φώναζε το όνομά του.
Κόνορ.

Έτσι ξεκινάει το κορυφαίο (σύμφωνα με την άποψη των περισσότερων Βρετανών κριτικών) νεανικό βρετανικό μυθιστόρημα των τελευταίων ετών. Άλλωστε και η βράβευση του βιβλίου με το Carnegie Medal για το κείμενο του Νες  και το Greenaway Medal για τις εικόνες του Κευ, έρχεται να το επιβεβαιώσει.
Αξίζει εδώ να αναφέρουμε κάποια σημαντικά στοιχεία που προέκυψαν από την έρευνα που οργανώνει δύο φορές τον χρόνο το Bowker Market Research στις ΗΠΑ.
Σύμφωνα με την έρευνα αυτή, το 55% όσων αγοράζουν βιβλία για νέους είναι ενήλικοι και μάλιστα το 78% από αυτούς δεν αγοράζουν το βιβλίο για να το χαρίσουν σε κάποιον νέο, αλλά για να το διαβάσουν οι ίδιοι! Που σημαίνει ότι ένα ποσοστό κοντά στο 50% των αναγνωστών βιβλίων λογοτεχνίας για νέους όπως το Τέρας έρχεται, είναι ενήλικοι.
(Πηγή Publishers Weekly, 13/9/12)

Έχει μεταφραστεί σε 17 χώρες.

Βιογραφικά στοιχεία συγγραφέα:
Ο Πάτρικ Νες γεννήθηκε σε μια στρατιωτική βάση στη Βιρτζίνια και πέρασε τα πρώτα του χρόνια στη Χαβάη. Στη συνέχεια η οικογένειά του μετακόμισε στην πολιτεία της Ουάσινγκτον. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας και από το 1999 ζει στο Λονδίνο. Το πρώτο του μυθιστόρημα εκδόθηκε το 2003. Ακολούθησε η πολυβραβευμένη τριλογία του «The Chaos Walking» (Guardian Children’s Fiction Prize, Costa Children’s Book of the Year Prize, Booktrust Teenage Prize), ενώ το 2011 κέρδισε το Carnegie Medal με το τελευταίο βιβλίο της τριλογίας. Το ίδιο βραβείο κέρδισε και το 2012 με το «Τέρας έρχεται», για να γίνει ο πρώτος συγγραφέας στην ιστορία που έχει φτάσει τέσσερις συνεχόμενες φορές στη βραχεία λίστα του βραβείου, όπως και ο πρώτος που το έχει κατακτήσει δύο συνεχόμενες φορές.

Η Σοβόν Ντάουντ, πολυδιαβασμένη και πολυβραβευμένη συγγραφέας τεσσάρων βιβλίων, πέθανε από καρκίνο στα 47 της χρόνια, πριν προλάβει να δει δύο ακόμα από τα βιβλία της να εκδίδονται. Το 2009 έγινε η μοναδική συγγραφέας που κέρδισε μετά θάνατον το σημαντικό βραβείο Carnegie Medal.

Ο Τζιμ Κέι σπούδασε εικονογράφηση και εργάστηκε στα αρχεία της Tate Gallery και των Βασιλικών Βοτανικών Κήπων, εμπειρίες που επηρέασαν έντονα την τέχνη του. Για την εικονογράφηση του βιβλίου χρησιμοποίησε πολλά και διαφορετικά υλικά και τεχνικές προκειμένου να πετύχει τα σχήματα και την αίσθηση που επεδίωξε.