Οι Calexico, το αγαπημένο συγκρότημα του ελληνικού κοινού με τον ιδιαίτερο ήχο που εμπεριέχει indie rock, country, alternative και πολλές άλλες επιρροές, έρχονται στην Ελλάδα για δύο συναυλίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Λίγες ημέρες πριν την άφιξή τους, ο Joey Burns απάντησε στις ερωτήσεις του Culturenow.gr για την περιοδεία τους, το συγκρότημα και τον τρόπο που βλέπουν οι Calexico τον κόσμο μέσα από τη μουσική.

Συνέντευξη: Μπάμπης Βασιλειάδης

Culturenow.gr: Στο παρελθόν έχετε συνεργαστεί με καλλιτέχνες όπως Arcade Fire, Pavement, Iron & Wine, Lambchop και πολλούς άλλους. Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης ή συγκρότημα που θα θέλατε να μοιραστείτε την σκηνή;
Joey Burns : Manu Chao, Tom Waits, Nick Cave, Rita Indiana, Andrew Bird, Bill Callahan.

C.N: Americana, Indie Rock, Indie Folk, Alternative και η λίστα μπορεί να συνεχιστεί για τα μουσικά στυλ που χαρακτηρίζουν τον ήχο σας. Αλήθεια, τι είδος μουσικής ακούς στον ελεύθερο σου χρόνο; Ποιό ήταν το τελευταίο album που άκουσες;
J.B.: Το « El Juidero » από Rita Indiana Y Los Misterios. Σπουδαία merengue μουσική από την Δομινικανή Δημοκρατία.

C.N: Η μπάντα υπάρχει από το 1996. Ποιά είναι η καλύτερη και ποιά η χειρότερη στιγμή των Calexico, όλα αυτά τα χρόνια;
J.B.: Η χειρότερη στιγμή ήταν όταν περιοδεύαμε στην Φλόριντα.  Νομίζω ότι είχα γρίπη και μόλις άντεχα να ανέβω στην σκηνή. Τα live μας εκεί ήταν περίεργα, χωρίς την ενέργεια που είχαν άλλα, σε άλλες πόλεις της Βόρειας Αμερικής. Ίσως θα πρέπει να ξαναπάμε. Καλύτερες στιγμές είναι αυτές των live που κάναμε στην περιοδεία μας στην Ευρώπη, με την τωρινή σύνθεση της μπάντας. Τα πρώτα live σε Μαδρίτη και Σαν Σεμπάστιαν που είναι και αγαπημένες μου πόλεις.

C.N: Το τελευταίο σας album πήρε τον τίτλο του από την γειτονιά που το ηχογραφήσατε στην Νέα Ορλεάνη. Να υποθέσω ότι αυτό έγινε ως φόρος τιμής στην μουσική κουλτούρα της πόλης, που συνδυάζει Jazz και Latin στοιχεία που είναι αναγνωρίσιμα και στις δικές σας δουλειές;
J.B.: Υπάρχουν πολλές επιρροές που μας ενέπνευσαν και παράλληλα υπάρχει κάτι πολύ όμορφο και μυστηριώδες στην γειτονιά Algiers με την οποία συνδεθήκαμε σε ένα βαθύτερο πνευματικό επίπεδο.

C.N.: Ένα από τα βασικά θέματα που σας απασχολεί στιχουργικά, είναι αυτό της μετανάστευσης. Πόσο είναι ενημερωμένος ο κόσμος για το θέμα αυτό στις ΗΠΑ και ποιός πιστεύεις ότι είναι ο βασικός λόγος που τόσος κόσμος αναγκάζεται να φύγει από τις χώρες του και να μεταναστεύσει;
J.B.: Η μετανάστευση προκαλεί περίπλοκα ζητήματα, τόσο στην Βόρειο Αμερική όσο και διεθνώς. Στην καρδιά αυτών είναι η πεμπτουσία της ανθρώπινης εμπειρίας. Είμαστε όλοι από ένα παρόμοιο μονοπάτι όπου οικογένειες μετανάστευσαν ή μετακινήθηκαν. Η δική μας προσωπική και παγκόσμια ιστορία υφαίνεται μαζί. Οι ιστορίες τους είναι και δικές μας, τα τραγούδια τους είναι και δικά μας τραγούδια. Βρισκόμαστε στην μέση. Η οικονομική δυσπραγία δεν διευκολύνει τους μετανάστες και όλοι οι υπόλοιποι δυσκολεύονται να κατανοήσουν το πρόβλημα. Μου αρέσει η φράση ενός μεταναστευτικού οργανισμού στην Αριζόνα που λέγεται No More Deaths/ No Mas Muertos : « Η ανθρωπιστική βοήθεια δεν είναι ποτέ έγκλημα».

C.N.: Συνεργάζεστε με τον John Convertino για πάνω από είκοσι χρόνια και έχετε πετύχει αρκετά. Ποιοί είναι οι στόχοι σας για το μέλλον;
J.B.: Να συνεχίσουμε να γράφουμε, να ηχογραφούμε, να περιοδεύουμε, να κάνουμε συνεργασίες, soundtracks, να ασχολούμαστε με τον ακτιβισμό και να παίζουμε σε συναυλίες φιλανθρωπικού χαρακτήρα για αυτούς που έχουν ανάγκη και να δημιουργήσουμε μια οικογένεια από φίλους, μουσικούς και παιδιά.

C.N.: Συνηθίζετε να ηχογραφείτε σε διάφορα μέρη. Πως σου φαίνεται η ιδέα να έρθετε και να γράψετε ένα δίσκο στην Ευρώπη;
J.B: Μου αρέσει η ιδέα! Ίσως πρέπει να έρθουμε στην Ελλάδα για να γράψουμε και να ηχογραφήσουμε. Έχεις να προτείνεις κάποια ιδιαίτερη τοποθεσία;

C.N.: Πιστεύεις ότι η επανεκλογή του προέδρου Ομπάμα, θα φέρει καλύτερες μέρες στις ΗΠΑ αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο;
J.B.: Αυτό που μπορούμε να ευχόμαστε είναι να συνεχίσουμε να δουλεύουμε από κοινού για να κάνουμε τις πιθανότητες οριστικά πραγματοποιήσιμες. Η δουλειά που έχουμε μπροστά μας δεν εξαρτάται από ένα πρόσωπο ή έναν πρόεδρο, αλλά από τις αλληλέγγυες προσπάθειες όλων των μικρών και μεγάλων. Μου αρέσει η φράση που είχαν πει οι REM στα ‘80s, κατά την διάρκεια μιας περιοδείας τους: «Δράσε τοπικά, σκέψου παγκόσμια».

C.N.: Ευχαριστώ πολύ. Ανυπομονώ να σας ξαναδώ στην Ελλάδα.
J.B.:
Ευχαριστώ. Και εμείς ανυπομονούμε να έρθουμε. Θα είναι ο τέλειος τρόπος να γιορτάσουμε το τέλος της περιοδείας μας και την επιτυχημένη κυκλοφορία του νέου μας δίσκου.

Live στην Ελλάδα

Παρασκευή 30 Νοεμβρίου, Principal Club Theater – Θεσσαλονίκη, ώρα 22.00
Σάββατο 1 Δεκεμβρίου, Fuzz Live Music Club – Αθήνα, ώρα 21.00

Οpening act: Blind Pilot