Η New Star διοργανώνει αφιέρωμα στο Φριτζ Λάνγκ με τρεις από τις καλύτερες ταινίες του, που θα πραγματοποιηθεί στον κινηματογράφο Τιτάνια

… και θα διαρκέσει από την Πέμπτη 11 έως και την Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012.

Φρίτς Λάνγκ (1890 – 1976)       
Από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες της κινηματογραφικής ιστορίας. Υπήρξε (μαζί με τον Φρίντριχ Βίλχελμ Μούρναου) ο βασικός εκπρόσωπος του γερμανικού εξπρεσιονισμού. Το Ινστιτούτο Βρετανικού Κινηματογράφου του έδωσε μάλιστα το χαρακτηρισμό “Άρχοντας του Σκότους”. Γεννήθηκε στη Βιέννη, στις 5 Δεκεμβρίου 1890. Μετά το σχολείο, παρακολούθησε για σύντομο διάστημα μαθήματα στην Ανώτερη Τεχνική Σχολή της Βιέννης, ενώ αργότερα άρχισε να παίρνει μαθήματα ζωγραφικής. Στο διάστημα μεταξύ 1910 και 1914 ταξίδεψε στην Ευρώπη και, όπως ο ίδιος ισχυρίζονταν, στην Ασία και τη Βόρεια Αφρική. Με το ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, επιστρέφει στη Βιέννη και κατατάσσεται στο στρατό. Τον Ιούνιο του 1916 τραυματίζεται σοβαρά και καθώς αναρρώνει γράφει μερικά σενάρια για ταινίες. Το 1918 επιστρέφει στη Βιέννη με νευρικές διαταραχές από τους βομβαρδισμούς και για σύντομο διάστημα δουλεύει ως ηθοποιός, προτού δεχθεί τη δουλειά του σεναριογράφου στην εταιρεία παραγωγής Decla του Έριχ Πόμερ στο Βερολίνο.

Εκεί, εργάστηκε για λίγο ως σεναριογράφος αλλά γρήγορα στράφηκε στη σκηνοθεσία συνεργαζόμενος με εταιρείες όπως η UFA και η Nero-Film. Στις αρχές της δεκαετίας του ’20 γνώρισε – και λίγο αργότερα παντρεύτηκε – την συγγραφέα και ηθοποιό Τία Φον Χάμπου, μαζί με την οποία έγραψε τα σενάρια των διασημοτέρων ταινιών του. Η πρώτη μεγάλη επιτυχία του σκηνοθέτη Λάνγκ ήταν το «Δρ Μαμπούζε-ο παίκτης» (1922). Την δεκαετία του ’20 γύρισε τα μεγαλύτερά του αριστουργήματα, όπως «Οι ιππότες της ομίχλης» (1924), «Metropolis» (1927), «Μ-Ο δράκος του Ντίσελτορφ» (1931). Το 1933 και αφού είχε μόλις ολοκληρώσει την «Διαθήκη του Δρ Μαμπούζε» αποφασίζει να φύγει από τη Γερμανία λόγω της ανόδου του Χίτλερ στην εξουσία, χωρίζοντας με την ναζίστρια γυναίκα του. Μετά από μια σύντομη στάση στο Παρίσι, πήγε στις Η.Π.Α. όπου αμέσως αρχίζει να γυρίζει ταινίες για την MGM. Ανάμεσα στις πολλές ταινίες της αμερικανικής περιόδου του ξεχωρίζουν κάποια εξαιρετικά film noir (Τα ίχνη ήταν ψεύτικα, Ενώ η πόλις κοιμάται, Skarlet Street, H γυναίκα της βιτρίνας, κ.α.). Στα τέλη των ’50 επέστρεψε στη Γερμανία για να γυρίσει μια τριλογία με θέμα την εξωτική Ινδία. Γύρισε την «Τίγρη της Βεγγάλης» και τον «Τάφο του Ινδού», αλλά η εμπορική αποτυχία τον ανάγκασε να σταματήσει. Το 1960 γύρισε την τελευταία του ταινία (Ο δολοφόνος με τα 1000 μάτια). Το 1963 έπαιξε τον εαυτό του στην «Περιφρόνηση» του Γκοντάρ. Πέθανε το 1976 στο Λος Άντζελες. Είχε τη φήμη τελειομανούς και δύσκολου χαρακτήρα, που ταλαιπωρούσε τους ηθοποιούς του.

Επιλεγμένη Φιλμογραφία

Die Spinnen 1 – Der goldene see  (1919)                                                                                  

Die Spinnen 2 – Das Brillantenschiff  (1920)                                                                                         

Das wandernde bild  (1920)                                                                                                                      

Η μοίρα  (1921)                                                                                                                                

Δρ Μαμπούζε, ο παίκτης  (1922)                                                                                                   

Οι ιππότες της ομίχλης  (1924)                                                                                          

Νιμπελούργκεν  (1924)
Metropolis  (1927)                                                                                                                             

Οι κατάσκοποι  (1928)                                                                                                                 

Ο δράκος του Ντίσελντορφ (Μ)  (1931)
Η διαθήκη του Δρος Μαμπούζε  (1933)
Λίλιουμ  (1934)                                                                                                               

Nέμεσις (Fury)  (1936)                                                                                                               

Έχω δικαίωμα να ζήσω  (1937)
Η επιστροφή του εκδικητή  (1940)  
Και οι δήμιοι πεθαίνουν  (1943)                                                                                           

Αγάπη στη σκιά του φόβου  (1944)
Η γυναίκα της βιτρίνας  (1944)
Scarlet Street  (1945)                                                                                                                  

Το μυστικό του 7ου δωματίου  (1947)                                                                        

Σύγκρουση εραστών  (1952)                                                                                                          

Η γαλάζια γαρδένια  (1953)
The big heat  (1953)                                                                                                                          

Το ανθρώπινο κτήνος  (1954)                                                                                                  

Ενώ η πόλη κοιμάται  (1956)
Τα ίχνη ήταν ψεύτικα  (1956)
Η τίγρη της Βεγγάλης  (1959)
Ο τάφος του Ινδού  (1959)
Ο δολοφόνος με τα 1000 μάτια  (1960)

ΠΕΜΠΤΗ 11/10 – ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 12/10
«Η ΣΚΥΛΑ» – SCARLET STREET
Η.Π.Α. -1945 – 103′ – Ασπρόμαυρη

Η ταινία που σόκαρε το Χόλυγουντ της εποχής. Μια ιστορία για τον αμείλικτο νόμο του πάθους και ων ενστίκτων

Σκηνοθεσία: Φρίτζ Λάνγκ
Σενάριο: Ντάντλεϊ Νίκολς                                                                                                       

Πρωταγωνιστούν: Έντουαρντ Τζ. Ρόμπινσον, Τζόαν Μπένετ, Ντάν Ντιούρια.

Ο Κρίστοφερ Κρός (Έντ Ρόμπινσον) είναι ένας ευσυνείδητος ταμίας που εργάζεται επί 25 χρόνια στην ίδια τράπεζα. Είναι όμως ένας μοναχικός άνθρωπος: Με την γυναίκα του Αντέλ δεν υπάρχει καμμία ψυχκή επαφή, μοιάζουν σαν δύο ξένοι. Μοναδική του παρηγοριά είναι η ζωγραφική. Μια βροχερή νύχτα, βλέπει κάποιον να επιτίθεται σε μια γυναίκα (Τζόαν Μπένετ) στην οδό Scarlett. Αφού την σώσει, γνωρίζονται καλύτερα και αναπτύσσεται μια συμπάθεια ανάμεσά τους. Ο Κρίς ερωτεύεται την Κίτι (το όνομα της γυναίκας) και της προσφέρει στέγη στο διαμέρισμα που διατηρεί για τους πίνακές του. Η Κίτι, που αρχικά τον νομίζει για μεγάλο ζωγράφο, του παριστάνει την ερωτευμένη με σκοπό να τον εκμεταλλευθεί, κάτι που καταφέρνει εύκολα. Στη συνέχεια η εκμετάλλευση γίνεται εντονότερη, αφού ο Κρίς μεταβάλλεται σε απόλυτο θύμα της Κίτι και του εραστή της. Αργότερα, όταν θα έρθει η ώρα της πικρής αλήθειας, τα πράγματα θα έχουν πολύ τραγική κατάληξη για όλους…

Ο μεγάλος σκηνοθέτης Φρίτς Λάνγκ προσφέρει την δική του συνδρομή στον μύθο του φίλμ νουάρ. Ο άνδρας – θύμα, η γυναίκα – αρπακτικό, ο πνιγηρός περίγυρος, τα σκοτεινά πλάνα. Ένα παιχνίδι εκμετάλλευσης και ψεμμάτων που θα οδηγήσει σε τραγωδία. Κανείς δε θα βγεί νικητής απ’ όλα αυτά…

Πρόκειται για μια επιτυχημένη διασκευή του Λάνγκ. Ο πρώτος διδάξας ήταν ο Ζάν Ρενουάρ, που το 1931 γύρισε την ταινία «Η Σκύλα» (La Chienne) με το ίδιο θέμα. Ήταν η πρώτη ταινία του μεγάλου Γάλλου δημιουργού. Η ταινία βασίζεται στο μυθιστόρημα (και στη συνέχεια θεατρικό έργο) των Georges de La Fouchardière και André Mouézy-Éon. Ο Φρίτς Λάνγκ αποδεικνύει ότι μπορεί να ελίσσεται εύκολα ανάμεσα στα κινηματογραφικά είδη, ακόμα κι αν είναι πολύ διαφορετικά μεταξύ τους.
                                         
Έντουαρντ Τζ. Ρόμπινσον  (1893 – 1973)Παρ’ ότι εξαιρετικός ηθοποιός, το παρουσιαστικό του τον αδίκησε. Κοντός και κάπως εύσωμος, διακρίθηκε κυρίως σε ρόλους καρατερίστα. Έτσι είναι το Χόλιγουντ, άδικο. Παρ’ όλα αυτά ερμήνευσε στην καριέρα του αξέχαστους ρόλους, κυρίως ως γκάγκστερ ή αστυνομικός. Γεννήθηκε στο Βουκουρέστι στις 12 Δεκεμβρίου 1893 και ήταν γόνος Εβραίων της Ρουμανίας, οι οποίοι αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στις Η.Π.Α. λόγω του αντισημιτισμού που επικρατούσε στην χώρα. Μετά τις σπουδές του στο κολλέγιο, ο Ρόμπινσον (το πραγματικό του όνομα ήταν Εμαλουέλ Γκόλτεμπεργκ) πήγε σε δραματική σχολή στη Νέα Υόρκη και το 1915 έπαιξε για πρώτη φορά στο Μπρόντγουεϊ. Από την επόμενη χρονιά άρχισε να εμφανίζεται σε ταινίες.

Σε αντίθεση με άλλους ηθοποιούς που η καριέρα τους κατέρρευσε με την εμφάνιση του ομιλούντος κινηματογράφου, με τον Ρόμπινσον συνέβη το αντίθετο. Οι ομιλούσες ταινίες ανέβασαν πολύ το όνομά του. Ιδιαίτερα τις δεκαετίες του ’30 και του ΄40 ήταν εξαιρετικά δημοφιλής. Έμεινε στην ιστορία ερμηνεύοντας ρόλους γκάγκστερ (Little Caesar, Key Largo,), ενώ διέπρεψε και στο φιλμ νουάρ παίζοντας χαρακτηριστικούς ρόλους, όπως στην Διπλή Ταυτότητα του Μπίλι Ουάιλντερ και σε ταινίες του Φρίτς Λάνγκ (ο ρόλος του στο Scarlet Street είναι από τους πιο χαρακτηριστικούς) αλλά και του Όρσον Ουέλλς (Ο Ξένος). Παράλληλα με την εξαιρετική καριέρα του ως ηθοποιού, ο Ρόμπινσον υπήρξε και ένθερμος πολέμιος του ναζισμού, χρηματοδοτώντας πολλές αντιναζιστικές οργανώσεις. Ίσως και γι’ αυτό δέχτηκε να παίξει σε αρκετές προπαγανδιστικές ταινίες εναντίον του ναζισμού κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Την δεκαετία του ’50 αρνήθηκε να δώσει ονόματα στην Επιτροπή Αντιαμερικανικών Ενεργειών και μπήκε στη «μαύρη λίστα». Λόγω όλων αυτών δυσκολευόταν να βρεί καλούς ρόλους, έτσι άρχισε να εμφανίζεται σε ταινίες δευτεροκλασάτων στούντιο. Η τελευταία του εμφάνιση στο σινεμά ήταν το 1973, στην ταινία Soylent Green, που πραγματεύεται το θέμα της ευθανασίας. Πέθανε λίγες μέρες μετά το τέλος των γυρισμάτων, στις 26 Ιανουαρίου.

 
Τζόαν Μπένετ  (1910 – 1990)
Γεννήθηκε στο Νιού Τζέρσεϊ, στις 27 Φεβρουαρίου 1910. Όλοι στην οικογένειά της ήταν ηθοποιοί, οπότε και αυτή δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι άλλο. Από πολύ μικρή άρχισε να εμφανίζεται σε ταινίες δίπλα στον πατέρα της, παράλληλα με τις σπουδές της.

Το 1929, σε ηλικία 19 ετών, έπαιξε τον πρώτο της σημαντικό ρόλο στην βιογραφική ταινία «Ντιζραέλι». Κατά την δεκαετία του ’30 έπαιξε σε πολλές ταινίες, κινδυνεύοντας να τυποποιηθεί στο ρόλο της «ξανθιάς» (ήταν το φυσικό χρώμα των μαλλιών της). Αργότερα άρχισε να εμφανίζεται σε ταινίες εποχής (Η σιδεράνια μάσκα, Ο γιος του Κόμη Μοντεκρίστο), έχοντας ρόλους μοιραίων γυναικών. Το 1939 ήταν από τις υποψήφιες ηθοποιούς στο κάστινγκ της ταινίας «Όσα παίρνει ο άνεμος» για το ρόλο της Σκάρλετ Ο’Χάρα, αλλά τον ρόλο πήρε τελικά η Βίβιαν Λί.  Η Μπένετ ήταν πολύ ωραία γυναίκα, με εκφραστικά μάτια και αισθησιακή φωνή. Έτσι, όταν το είδος του φιλμ νουάρ άρχισε να γίνεται δημοφιλές την δεκαετία του ’40, η καριέρα της είχε αξιοσημείωτη άνοδο. Υπήρξε αγαπηένη ηθοποιός του Φρίτς Λάνγκ (πρωταγωνίστησε σε ταινίες του, όπως το «Η γυναίκα της βιτρίνας» το 1944 και το «Scarlet Street» το 1945. Παράλληλα με τις κινηματογραφικές της εμφανίσεις, η Μπένετ έκανε και ραδιοφωνικές παραγωγές για μια εικοσαετία (’30-’50).      Το Δεκέμβριο του 1951 ξέσπασε ένα μεγάλο σκάνδαλο που έβλαψε πολύ την καριέρα της: Ο τότε σύζυγός της Βάλτερ Βάγκνερ, σίγουρος ότι τον απατούσε μα τον ατζέντη της, μετά από παρακολούθηση πυροβόλησε δύο φορές και τραυμάτησε σοβαρά τον ατζέντη (Τζένινγκ Λάνγκ). Ξέσπασε μεγάλο σκάνδαλο που απασχόλησε τον Τύπο για πολύ καιρό, ενώ η Μπένετ λέγεται ότι υπέστη νευρικό κλονισμό που άργησε να ξεπεράσει. Με το Βάγκνερ χώρισαν τελικά το 1965. Τα επόμενα χρόνια οι κινηματογραφικές της εμφανίσεις αραιώσαν σημαντικά, αλλά ήταν αρκετά έντονη η τηλεοπτική της παρουσία. Το 1977 είχε τον ρόλο της Μαντάμ Μπλάνκ στην ταινία τρόμου «Σουσπίρια» του Ιταλού σκηνοθέτη Ντάριο Αρτζέντο. Το 1990, σε ηλικία 80 ετών, υπέστη καρδιακό επεισόδιο και απεβίωσε στο σπίτι της στη Νέα Υόρκη.

ΣΑΒΒΑΤΟ 13/10 – ΚΥΡΙΑΚΗ 14/10
«THE COMPLETE METROPOLIS»

Η ΔΙΑΣΗΜΟΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ!

Επιστ. Φαντασίας, Γερμανία, 1927, 148’, B/W
Σκηνοθεσία: FRITZ LANG,
Σενάριο: THEA VON HARBOU 
Παραγωγή: ERICH POMMER,
Μουσική: GOTTFRIED HUPPERTZ, MARCO JOVIC,
Διεύθυνση Φωτογραφίας: KARL FREUND, GUNTHER RITTAU, WALTER RUTTMANN 
Πρωταγωνιστούν: ALFRED ABEL, GUSTAV FROHLICH, RUDOLF KLEIN-ROGGE, BRIGITTE HELM

Ανάμεσα στο μυαλό και τα χέρια ο μεσάζων πρέπει να είναι η καρδιά. Ο επίγειος παράδεισος του μέλλοντος, η κόλαση των εργατών…

«Ένα κορυφαίο κινηματογραφικό επίτευγμα»
Film Journal International

«Ένα αριστούργημα καλλιτεχνικής διεύθυνσης,
που έχει επηρεάσει ριζικά την εικόνα μας για το μέλλον από τότε»
San Francisco Chronicle

Ένα ορόσημο του παγκόσμιου κινηματογράφου!

Η ΥΠΟΘΕΣΗΣτο μέλλον, η τρανή πόλη «Μητρόπολη» είναι το καμάρι του σύγχρονου κόσμου: παράδειγμα υψηλής τεχνολογίας, στολίδι της πιο μοντέρνας αρχιτεκτονικής, με εντυπωσιακά πανύψηλα κτήρια, εναέρια κυκλοφορία, πλούτο, διασκέδαση -ένας εξελιγμένος παράδεισος που απολαμβάνουν οι λίγοι, οι αστοί. Κυβερνήτης όλου αυτού είναι ο Τζο Φρέντερσεν, που διοικεί την πόλη από το τεράστιο γραφείο του στην κορυφή ενός ουρανοξύστη. Αυτή η πανέμορφη ουτοπία όμως δεν κινείται μόνη της. Είναι ένας καλο-λαδωμένος μηχανισμός, που λειτουργεί νύχτα-μέρα από τον εξαντλητικό κόπο και μόχθο των εργατών. Στα έγκατα της γης, κάτω από την πόλη με την έντονη ζωή, βρίσκονται στρατιές εργατών που ζουν και χειρίζονται τις μηχανές, ώστε όλα να λειτουργούν ρολόι στην επιφάνεια της γης. Κάθε μέρα, οι εργάτες εξουθενωμένοι από την σκληρή δουλειά επιστρέφουν στα ταπεινά σπίτια τους και στις οικογένειές τους, μόνο και μόνο για να ξεκινήσει η επόμενη βάρδια με άλλους εργάτες…

Όμως, αυτή η κατάσταση, με τους αστούς να χαίρονται τη ζωή που τους προσφέρει ο μόχθος των εργατών, σύντομα θα αλλάξει, όταν ο γιος του Φρέντερσεν, ο Φρέντερ, που ζει μια ξένοιαστη ζωή γεμάτη γλέντια, γνωρίζει κατά τύχη την όμορφη Μαρία, κόρη ενός εργάτη. Ο Φρέντερ ερωτεύεται κεραυνοβόλα την αγνή Μαρία, την ακολουθεί στην πόλη των εργατών και συγκλονίζεται όταν ανακαλύπτει ότι η δική του ευτυχία στηρίζεται στον κόπο ενός ολόκληρου κόσμου, που δεν γνώριζε καν ότι υπάρχει. Όταν ο πατέρας του, όμως, βλέπει την επιρροή της Μαρίας στους εργάτες, αποφασίζει να δώσει ένα μάθημα στους εργάτες, για να μην τολμήσουν να σηκώσουν κεφάλι. Συναντά λοιπόν τον μισότρελο επιστήμονα Ρότβανγκ, και του δίνει εντολή να δώσει της μορφή της Μαρίας σε ένα ρομπότ που έχει φτιάξει. Το ρομπότ θα παρασύρει τους εργάτες σε απερίσκεπτες πράξεις, που θα πληρώσουν με το αίμα τους. Ο Ρότβαγκ αιχμαλωτίζει τη Μαρία και φτιάχνει το μοχθηρό ρομπότ, το οποίο αρχίζει το διαβολικό έργο του. Ο Φρέντερ στην αρχή δεν καταλαβαίνει την αλλαγή της αγαπημένης του Μαρίας… Θα παλέψει όμως για την αγάπη του και για την ανακάλυψη της αλήθειας. Και, μόλις οι συνέπειες των καταστρεπτικών πράξεων της ψεύτικης Μαρίας αρχίσουν να φαίνονται, η Μητρόπολη, πάνω και κάτω από τη γη, δεν θα είναι ποτέ η ίδια…

ΔΕΥΤΕΡΑ 15/10 – ΤΕΤΑΡΤΗ 17/10
«Μ – Ο ΔΡΑΚΟΣ ΤΟΥ ΝΤΙΣΕΛΝΤΟΡΦ»

PETER LORRE
Ο δολοφόνος είναι ανάμεσά μας… Η πρώτη ταινία για serial killer!

«Μια εκπληκτική ταινία, με αξεπέραστο μεγαλείο αφηγηματικού τρόπου»
Chicago Reader

«Ο Λόρε είναι συναρπαστικός και αξέχαστος»
San Francisco Chronicle

«Ένα άψογο φιλμ. Υπόδειγμα ψυχολογικού σασπένς και
εκθαμβωτική επίδειξη της δύναμης και ικανότητας του Λανγκ»
San Francisco Chronicle

Μια από τις 100 καλύτερες ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου Λίστα του Empire magazine

Ψηφίστηκε η σημαντικότερη Γερμανική ταινία όλων των εποχών – Ένωση Γερμανικών Ταινιοθηκών

Σκηνοθεσία: FRITZ LANG
Σενάριο: THEA VON HARBOU, FRITZ LANG
Παραγωγή: SEYMOUR NEBENZAL
Διεύθυνση φωτογραφίας: FRITZ ARNO WAGNER   
Πρωταγωνιστούν: PETER LORRE, ELLEN WIDMANN, INGE LANDGUT, OTTO WERNICKE, THEODOR LOOS, GUSTAF GRUNDGENS

Η ΥΠΟΘΕΣΗΒερολίνο, αρχές 1930. Η τοπική κοινωνία αναστατώνεται από την ύπαρξη ενός τρομακτικού σίριαλ κίλερ, που σκοτώνει μόνο παιδιά. Ο «δράκος» αυτός, καταφέρνει και ξεφεύγει συνέχεια και ο αριθμός των παιδιών που εξαφανίζονται μεγαλώνει. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί ποιος μπορεί να είναι αλλά ο δολοφόνος έχει ένα χαρακτηριστικό: σφυρίζει πάντα έναν συγκεκριμένο σκοπό από ένα κομμάτι κλασικής μουσικής… Στο μεταξύ, η υποψία πλανάται στον αέρα και οι άνθρωποι ψάχνουν ανάμεσά τους τον στυγνό δολοφόνο. Η αστυνομία κάνει κάθε δυνατή προσπάθεια να εντοπίσει τον δολοφόνο, φρουρεί κάθε δρόμο και ερευνά τις συνοικίες σπιθαμή προς σπιθαμή. Παράλληλα, ο υπόκοσμος της περιοχής αποφασίζει να αναλάβει δράση! Οι μικροκακοποιοί και οι κλέφτες, δυσανασχετούν με τη βαριά αστυνόμευση της περιοχής, που δεν τους επιτρέπει πια να κάνουν τις απατεωνιές τους, και αποφασίζουν να βρουν αυτοί μόνοι τους τον σίριαλ κίλερ και να δώσουν ένα τέλος σε όλο αυτό. Συνεννοούνται με τους ζητιάνους των δρόμων, που κυκλοφορούν παντού χωρίς να τους υποψιάζεται κανείς, και τους αναθέτουν το έργο να κατασκοπεύουν στους δρόμους για να ανακαλύψουν τον απεχθή εγκληματία. Πράγματι, σύντομα ο δολοφόνος προδίδεται από τον μουσικό σκοπό που σφυρίζει, τον οποίο αναγνωρίζει ένας τυφλός ζητιάνος. Ο δολοφόνος πέφτει στα χέρια των κακοποιών, οι οποίοι τον πάνε σε ένα λαϊκό δικαστήριο δικό τους, με σκοπό την αυτοδικία…

ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ-Ο Φριτς Λανγκ επιβεβαίωσε ότι χρησιμοποίησε αληθινούς εγκληματίες ως κομπάρσους στη σκηνή του δικαστηρίου. Μάλιστα, σύμφωνα με τον βιογράφο του, Πολ Τζένσεν, 24 τέτοιοι κομπάρσοι συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων.

-Ο Φριτς Λανγκ είχε δηλώσει ότι από όλες τις ταινίες του, αυτή ήταν η αγαπημένη του.

-Η ταινία γυρίστηκε μέσα σε 6 μόνο εβδομάδες.

-Έχει επιλεχτεί ως η πιο σημαντική γερμανική ταινία όλων των εποχών, από τη Ένωση Γερμανικών Ταινιοθηκών

-Η χρήση του voiceover (αφήγηση πάνω σε πλάνο χωρίς να φαίνεται ποιος μιλάει) ήταν μια πρωτοποριακή νέα τεχνική εκείνη την εποχή.

-Ο τίτλος «Μ» σημαίνει Mörder, που σημαίνει στα γερμανικά «Δολοφόνος».

-Η ταινία είναι βασισμένη σε ένα άρθρο που είχε διαβάσει ο Φριτς Λανγκ για τον σίριαλ κίλερ Πέτερ Κούρτεν από το Ντίσελντορφ. Έχουν αλλάξει αρκετά στοιχεία αλλά κάποια ομοιότητα παραμένει.

-Η πρώτη ομιλούσα ταινία του Φριτς Λανγκ

-Το σφύριγμα του μουσικού σκοπού που ακούγεται στην ταινία, που υποτίθεται το κάνει ο Πέτερ Λόρε, στο ρόλο του δολοφόνου, στην πραγματικότητα είναι του Φριτς Λανγκ, μια και ο Λόρε δεν μπορούσε να σφυρίξει.

-Η ταινία έκανε πρεμιέρα το 1931 και απαγορεύτηκε το 1934. Από τότε είχε παραμείνει θαμμένη σε κάποιο αρχείο για πολλά χρόνια και το κοινό δεν είχε την ευκαιρία να την δει παρά μόνο από το 1966 και έπειτα.