Η έκθεση της Κατερίνας Κανά αποτελεί τον επίλογο της αρχικής performance διάρκειας τριών εβδομάδων

που πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του Remap 3, το φθινόπωρο του 2011.

Οι επισκέπτες αφού κλήθηκαν να φωτογραφηθούν σε έναν εργαστηριακά αυτόνομο χώρο που παρέπεμπε άμεσα στην ιδέα των αυτοματοποιημένων photo- booths, είδαν τα πορτραίτα τους να μεταλλάσσονται από την καλλιτέχνη σε πραγματικό χρόνο. Μέσω της διαδικασίας των διαδοχικών εκτυπώσεων και τέλος της χειρονακτικής εργασίας του κολάζ, που παραποιούν την αρχική εικόνα και επιτρέπουν άλλοτε την διαθλαστική ανάδειξη και άλλοτε την απόκρυψη των χαρακτηριστικών που  απαρτίζουν την φωτογραφική αποτύπωση ενός προσώπου, η Κατερίνα Κανά φτάνει σε μια βιωματική ανασύσταση του αναπαριστώμενου προσώπου. 

Η συμβολική καταστροφή των αρχικών φωτογραφιών – το ψαλίδισμα τους – και η ανασύνθεση τους με φόντο παλιές κινηματογραφικές αφίσες, οι οποίες μάλιστα  δεν είναι σε όλες τις περιπτώσεις ευδιάκριτες , παραπέμπουν σε ένα είδος προσωπικής θεώρησης του ανθρώπινου τοπίου. Μέσα από μια καλειδοσκοπική ματιά, τα «μετά-πορτρέτα» της Κανά αποτελούν για την ίδια ένα είδος  υποκειμενικής καταγραφής των ανθρώπων γύρω της, δίνοντας ένα διαφορετικό νόημα στον κόσμο που την περιβάλει.

Τα πορτραίτα  αυτά, τα οποία  παρουσιάζονται τώρα με τη μορφή κολάζ αποτελούν μοναδικά έργα και όχι αναπαραγόμενα τυπώματα πια. Η επιλογή του χώρου έκθεσης, το ίδιο το στούντιο όπου δουλεύτηκαν τα έργα, εισαγάγει στην διαδικασία της “ανθρώπινης ζύμωσης” και τους ίδιους τους επισκέπτες.

Ευχαριστούμε θερμά την Ρεβέκκα Καμχή για την παραχώρηση χώρου κατά την διάρκεια του ReMap3, στο ισόγειο της γκαλερί στην οδό Λεωνίδου 9, και για την συνολική υποστήριξη της στο project.

Επίσης ευχαριστούμε τον Ιάσονα Τσάκωνα, Έφη Κομνηνού, Κυριάκο Καρσερά, Στάβια Γριμάνη, Τζιωρτζίνα Φ.,  Μαρίνα Φωκίδου, Κλέα  Χαρίτου, Mαρία Διαλεκτάκη, Μάκη Ποράβα, Θοδωρή Δημητρόπουλο, Ευρυδίκη, Έλσα & Χάρη, Βερονίκη Χαριτάτου – Gonzalez, Nadine Stich και όλους όσους συμμετείχαν