Η ηθοποιός Ζέτα Δούκα μιλάει στο Culturenow για την παράσταση Γράμμα σ’ ένα παιδί, που παρουσιάζεται στο θέατρο Αυλαία στην Θεσσαλονίκη σε παραγωγή του θεάτρου Σοφούλη. Η παραστάση Γράμμα σ’ ένα παιδί είναι ένα έργο της Μάρως Μπουρδάκου, το οποίο είναι βασισμένο στο best seller της Οριάνα Φαλάτσι Γράμμα σ ένα παιδί που δεν γεννήθηκε ποτέ.
Συνέντευξη στην Μαρία Κωφίδου
CultureNow: Φέτος βρίσκεστε στην Θεσσαλονίκη σε μία νέα παραγωγή το “Γράμμα σε ένα παιδί”. Τι ήταν αυτό που σας ώθησε σε αυτή την επιλογή;
Ζέτα Δούκα: Ο Μάνος Πετούσης που σκηνοθετεί την παράσταση και η Μάρω Μπουρδάκου που έκανε τη διασκευή του βιβλίου της Οριάνα Φαλάτσι «Γράμμα σ’ ένα παιδί που δεν γεννήθηκε ποτέ» σε θεατρικό μονόλογο, μου πρότειναν το έργο. Πρόκειται για ένα βιβλίο που είχα διαβάσει και μου είχε δημιουργήσει ιδιαίτερα συναισθήματα. Η αλήθεια είναι πως η διασκευή της Μάρως Μπουρδάκου ήταν πολύ καλή και έτσι είπα πως θα ήταν λάθος να μην κάνω αυτήν την παράσταση.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
C. N: Μετά τον μονόλογο του Μπέκετ, είναι η δεύτερη φορά που σας βλέπουμε υποκριτικά να υπηρετείτε αυτό το είδος θεάτρου. Ποιες είναι οι δυσκολίες και η γοητεία του μονόλογου για εσάς;
Ζ. Δ.: Ο μονόλογος είναι ένα ιδιαίτερο, δύσκολο, θα έλεγα, είδος. Ο ηθοποιός πρέπει να είναι σε θέση να εκπέμψει την αλήθεια του κειμένου προκειμένου να μπορέσει να κρατήσει το ενδιαφέρον του κοινού. Να μην υποπέσει στην παγίδα της απλής αφήγησης που δεν το αφορά. Όπως έχω ξαναπεί, η απεύθυνση είναι το «κλειδί» για να μεταφέρεις τα μηνύματα της όποιας παράστασης.
C. N: Ποια ήταν η προσέγγισή σας στον συγκεκριμένο ρόλο;
Ζ. Δ.: Η αλήθεια του κειμένου, όπως σε κάθε κείμενο, και πώς θα γίνω το μέσο επικοινωνίας της.
C. N.: Εξετάζοντας το έργο βρήκατε στοιχεία που κατά τη γνώμη σας είναι επίκαιρα;
Ζ. Δ.: Τα πάντα.
C. N.: Έχοντας περάσει και σημειώσει επιτυχία τόσο στην μικρή οθόνη, όσο και στο θέατρο και τον κινηματογράφο, ποιος χώρος είναι αυτός που αισθάνεστε ότι σας έχει δώσει μεγαλύτερη ελευθερία έκφρασης, που νιώθετε “σαν το σπίτι σας”;
Ζ. Δ.: Το θέατρο είναι η μεγάλη αγάπη μου, αλλά θα ήθελα να κάνω και καλύτερο κινηματογράφο.
C. N.: Εντοπίζετε διαφορές μεταξύ του κοινού της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης;
Ζ. Δ.: Στη Θεσσαλονίκη το κοινό μπορεί να «μυριστεί» πιο εύκολα το καλό και το κακό και διαδίδεται η πληροφορία πιο γρήγορα. Οι αντιδράσεις του κοινού ως τώρα είναι πολύ συγκινητικές.
C. N.: Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Ζ. Δ.: Κατά κύριο λόγο, τα σχέδια μου έχουν κάνουν με την παράσταση. Στις 8 Μαρτίου θα δοθεί μία φιλανθρωπικού χαρακτήρα παράσταση υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και της Αντιπεριφέρειας Θεσσαλονίκης, τα έσοδα της οποίας θα διατεθούν στο Σύλλογο Γονέων Παιδιών πασχόντων από κακοήθη νοσήματα Βορείου Ελλάδος «Η Λάμψη». Επίσης, ετοιμάζουμε μία μικρή περιοδεία του έργου, μετά την ολοκλήρωση των παραστάσεων στη Θεσσαλονίκη. Λεπτομέρειες θα μάθετε στο αμέσως επόμενο διάστημα. Τέλος, του χρόνου η παράσταση θα πάει Αθήνα, το πιθανότερο Δευτερότριτα, καθώς συμμετέχω στην παράσταση Οδύσσεια στο Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία Bob Wilson.
