Πρώτη solo δουλειά για τον τραγουδιστή και ηγέτη των Hold Steady και το αποτέλεσμα είναι άκρως εντυπωσιακό. Η ουσιώδης διαφορά σε σχέση

Του Σταύρου Μπέκα

με τους δίσκους της μπάντας, είναι ότι πλέον αφήνει πίσω του το μονότονο Uptempo Springsteen-ικό rock και φτιάχνει έναν δίσκο με μεγαλύτερη ποικιλία, που όμως δεν ξεχνά την αγάπη του για το “αφεντικό”, εστιάζοντας αυτή τη φορά στις πιο αργές, ακουστικές / Country-Americana στιγμές του.

Το album ανοίγει με το Apollo Bay, ένα αργό κομμάτι που σε καθηλώνει με τον απλό αλλά ιδιαίτερο ρυθμό του αλλά και με τις πολύ έξυπνα θορυβώδεις κιθάρες του. Το When No One’s Watching μοιάζει με mid-tempo απόπειρα των Hold Steady, ενώ το No Future απογειώνει τον δίσκο με τους απίθανους στίχους του (I’m Alive, Except For The Inside…) και τη δυνατή σύνθεσή του.

Το στυλ αλλάζει με το New Friend Jesus που θυμίζει τα παλιά γρήγορα Country κομμάτια του Johnny Cash, γίνεται ηλεκτρικό mid-tempo για το Jackson και ξαναγυρνάει σε Alt-Country / Southern Rock α λα Drive By Truckers στυλ για το Terrified Eyes. Το Western Pier είναι μια πολύ ωραία μπαλάντα σε στυλ Americana, ενώ το Honolulu Blues ακροβατεί ανάμεσα στο Blues Rock και τους εξωτικούς ρυθμούς. Μάλιστα η μελωδία του μοιάζει υπερβολικά με αυτήν του Does This Bus Stop at 22nd Street? του Bruce Springsteen… Το Rented Rooms που ακολουθεί είναι άλλο ένα ηλεκτρικό mid-tempo διαμαντάκι, ενώ το album κλείνει με δύο Alt-Country / Americana μπαλάντες, τα Balcony και Not Much Left Of Us.

Είναι σίγουρο πως κάποιοι fans των Hold Steady θα απογοητευτούν με τον solo δίσκο του Craig Finn, τη στιγμή που κάποιοι άλλοι θα ικανοποιούνται ανακαλύπτοντας μια άλλη πλευρά του και που κάποιοι λίγοι αιρετικοί σαν εμένα θα δηλώνουν ότι το Clear Heart Full Eyes είναι ότι καλύτερο έχει κυκλοφορήσει ο κύριος Finn με οποιοδήποτε σχήμα! Σε όποια κατηγορία και αν ανήκετε, αξίζει να του δώσετε την ευκαιρία να σας πείσει ή όχι για την αξία του.

Key Tracks: No Future, Rented Rooms, Western Pier, Honolulu Blues