Λίγο πριν τις εμφανίσεις επί ελληνικού εδάφους η Carmen Souza βρίσκει λίγο χρόνο και μας κάνει μία μικρή αναδρομή στη μουσική της πορεία, μιλώντας για τις μουσικές της επιρρόες και την αγάπη της για την μουσική, την οποία καλλιέργησε χάρη στο μεγάλο της δάσκαλο όπως αναφέρει Theo Pascal.
CultureNow: Καλησπέρα Carmen! Είναι πολύ ωραίο να έχουμε αυτή τη συνέντευξη μαζί σας. Θα θέλατε αρχικά να μας πείτε λίγα λόγια για την πρώτη σας επαφή με τη μουσική; Το περιβάλλον που μεγαλώσατε σας έδωσε την ευκαιρία να ασχοληθείτε με τη μουσική;
Carmen Souza: Μεγάλωσα ακούγοντας πολλή μουσική, ακούγοντας πολλά στυλ… Από μικρή τραγουδούσα στην εκκλησία και έτσι είχα επαφή τόσο με τη μουσική όσο και με τα όργανα, ενώ στο σπίτι είχα και την κιθάρα του πατέρα μου … Οπότε ήταν κατί πολύ φυσικό να μεγαλώσω με μουσική…
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η επαγγελματική ενασχόλησή μου με τη μουσική όμως ξεκίνησε στην ηλικία των 18. Αν και το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσα είχε όλα αυτά που προανέφερα, δεν υπήρχε η δυνατότητα να υποστηρίξει το ταλέντο μου. Υπήρχαν πάντα οι γονείς μου που ήθελαν να έχω μια πιο σταθερή ζωή και για αυτό τον λόγο δεν ήταν πολύ υποστηρικτικοί. Στη συνέχεια όμως είδαν ότι ήμουν πραγματικά έτοιμη να το κάνω αυτό στη ζωή μου …
C. N.: Πότε γνώρισες τον Theo Pascal και πώς σε επηρέασε για να ασχοληθείς με την μουσική επαγγελματικά;
C. S.: Ήταν ακριβώς στα 18 μου. Ο Theo Pascal τότε ήταν ήδη ένα καταξιωμένος μουσικός. Ξεκίνησε να παίζει μουσική όταν ήταν 12, οπότε όταν τον γνώρισα εγώ τότε ήταν κοντά στα τριάντα. Φαντάζεστε την εμπειρία που είχε ήδη αποκτήσει μέσα από περιοδείες με μεγάλους καλλιτέχνες, σε όλο τον κόσμο, μέσα από την παραγωγή, τη σύνθεση, τη μουσική του κατεύθυνση. Ήταν κάτι σαν τον μεγάλο μου αδελφό που ποτέ δεν είχα, ο οποίος με καθοδήγει και μου δείχνει πάντα τον σωστό δρόμο. Ο Theo έχει ένα φυσικό ταλέντο να ανακαλύπτει πράγματα σε άλλους ανθρώπους και στο να δίνει τις σωστές συμβουλές, αλλά ποτέ με τρόπο που να παρεμβαίνει στην προσωπικότητά και την ταυτότητά σου σαν άνθρωπος… Και έτσι κάπως μεγάλωσα μουσικά, εξαιτίας του… Αν είμαι σήμερα εδώ είναι γιατί το οφείλω σε αυτόν.
C. N.: Μέσα από το ντεμπούτο άλμπουμ σας Ess ê Nha Cabo Verde γνωρίσαμε ένα πολύ ξεχωριστό μίγμα παραδοσιακών μελωδιών του Πράσινου Ακρωτηρίου με τζαζ ήχους, και μάλιστα στη μητρική σας γλώσσα, την κρεολική. Πώς ξέρατε ότι η τζαζ ήταν το είδος που θέλατε να πειραματιστείτε και να δώσετε στοιχεία από τις ρίζες σας σε αυτό;
C. S.: Γνώρισα έναν σαξοφωνίστα από τις ΗΠΑ ο οποίος είχε παίξει με την Ella Fitzgerald, τον Buddy Rich κ.α., το όνομά του είναι Jay Corre και είχε πει ότι η τζαζ δεν είναι κάτι στάνταρ, η τζαζ είναι αυτοσχεδιασμός περίπου, ό,τι αισθάνεσαι εκείνη την στιγμή, και αυτό είναι που μου δίνει την ελευθερία να την μπερδέψω με άλλους πολιτισμούς, με τις μυρωδιές και τις γεύσεις του Πράσινου Ακρωτηρίου. Αυτό είναι κάτι που βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη, αλλά ταυτόχρονα είναι και πολύ φυσικό, καθώς έχω και τους δύο αυτούς κόσμους μέσα μου.
C. N.: Περίμενατε την επιτυχία αυτού του άλμπουμ και όλα όσα ακολούθησαν;
C. S.: Για να είμαι ειλικρινής, το ξεκίνημά μου στην παραγωγή και στη σύνθεση της μουσικής επικεντρώθηκε στο να βρω το δικό μου μουσικό στυλ, τις ιστορίες μου, τον δικό μου ήχο. Το κομμάτι της επιτυχίας δεν είχε τόση σημασία όταν άρχισα να το κάνω, και αυτό ισχύει ακόμη και μερα, γιατί πιστεύω ότι πρέπει να είσαι ο εαυτός σου και αν οι άνθρωποι ακούν την αλήθεια στη μουσική σου αυτό είναι που θα τους τραβήξει σε αυτή. Όπως και να έχει είναι πραγματικά ευλογία να ταξιδεύεις στον κόσμο έχοντας να δώσεις την δική σου μουσική και το δικό σου μήνυμα στους ανθρώπους.
C. N.: Έχετε κάποιες συγκεκριμένες μουσικές επιρροές, οι οποίες πιστεύετε ότι σας έκαναν καλύτερη σαν μουσικό;
C. S.: Φυσικά υπάρχουν πάντα μουσικοί που μας επηρεάζουν και εγώ έχω να αναφέρω όλο το φάσμα των μουσικών από την τζαζ έως το Πράσινο Ακρωτήρι, όπως οι Bill Evans, Ella Fitzegerald, Billie Holliday, Horace Silver, Brad Mehldau, Cesaria Evora, Bana, Ildo Lobo κ.λ.π. Και φυσικά η μεγαλύτερη επιρροή μου, με τον οποίο είχα την τιμή να μεγαλώσω μουσικά, ο Theo Pascal!
C. N.: Το 2010 κυκλοφόρησε το άλμπουμ “Protegid” που συνδυάζει τέλεια και με κομψότητα αφρικανικούς ρυθμούς και μελωδίες του Πράσινου Ακρωτηρίου με σύγχρονη τζαζ και αφρο-Λατιν. Σε αυτό το άλμπουμ, λοιπόν, προσθέσατε νέες μελωδίες στο μουσικό σας στυλ, που το καθιστά μοναδικό και πρωτότυπο. Πόσο σημαντικό είναι για σας να εξελίσσετε τη μουσική σας κάθε φορά που δοκιμάζετε και ένα νέο βήμα στη δισκογραφία;
C. S.: Για μένα η μουσική αναπτύσσεται καθημερινά … Οι αλλαγές που ακούτε από άλμπουμ σε άλμπουμ προέρχονται από μια καθημερινή αναζήτηση και ανακάλυψη νέων πραγμάτων. Είναι πολύ σημαντικό για έναν μουσικό να μην μείνει στάσιμος… Το γεγονός ότι ακούω και ανακαλύπτω συνεχώς νέα πράγματα, όχι μόνο στο σπίτι αλλά και στις περιοδείες μου, διευκολύνει αυτή την εξέλιξη …
C. N.: Θα συνεχίσετε την περιοδεία σας, μετά την Ελλάδα; Και όσον αφορά στη δισκογραφία, μπορούμε να περιμένουμε ένα νέο άλμπουμ μέσα στο 2012;
C. S.: Ναι φυσικά, οι συναυλίες θα συνεχιστούν. Ο Theo Pascal και εγώ πρόκειται να κυκλοφορήσουμε ένα νέο άλμπουμ ως duo και αυτό από μόνο του είναι μια γιορτή για την μουσική μας και τα χρόνια που έχουμε εργαστεί μαζί και έχουυμε συγκεντρώσει μια συλλογή από τραγούδια που έχουν κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα. Η περιοδεία μας συνεχίζεται στις Κάτω Χώρες, Πορτογαλία, Γερμανία … Και την ίδια στιγμή δουλεύουμε επίσης για το νέο στούντιο άλμπουμ που θα κυκλοφορήσει τον Οκτώβριο του 2012.
C. N.: Έχετε ερθεί ξανά στην Ελλάδα; Θα θέλατε να πείτε κάτι στους Έλληνες θαυμαστές σας προτού σας δουν ζωντανά στη σκηνή του Half Note Jazz Club;
C. S.: Είναι η πρώτη μου φορά στην Ελλάδα και ανυπομονώ να γνωρίσω τη χώρα και να παίξω για το ελληνικό κοινό. Θα ήθελα να τους πω να έρθουν και να φέρουν μαζί την καλή τους ενέργεια και τις καλές φωνές τους, καθώς θα συμμετέχουν σε μέρος της παράστασης! Και σίγουρα θα διασκεδάσουμε όλοι μαζί!
Στο Half Note φέρνω ένα πολύ ενδιαφέρον σχήμα, που αξίζει να δείτε, καθώς είμαστε όλοι από διαφορετικά υπόβαθρα. Ο drummer μας, Mauricio Zottarelli, από Βραζιλία /Νέα Υόρκη, έχει παίξει με σπουδαίους μουσικούς σε όλο τον κόσμο, όπως οι Hiromi και Eliane Elias. Ο πιανίστας, Jonathan Idiagnonya, είναι απο την Νιγηρία και το Ηνωμένο Βασίλειο και πρόκειται επίσης για έναν θαυμάσιο μουσικό. Στο μπάσο και στο κοντραμπάσο βρίσκεται ο μεγάλος δάσκαλος Theo Pascal και φυσικά το σχήμα συμπληρώνω εγώ στα φωνητικά, την κιθάρα και το ηλεκτρικό πιάνο.
