Μια πολύ ενδιαφέρουσα παράσταση, για το εφηβικό -και όχι μόνο- κοινό, φιλοξενείται στην αίθουσα εκθέσεων …

Από την Μαρία-Ινώ Ζαχαροπούλου

και συνδιαλέξεων της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών έως τις 13 Μαΐου.

Πρόκειται για την παράσταση της σκηνοθέτριας και παιδοψυχολόγου Σοφίας Βγενοπούλου και της ομάδας εφηβικού θεάτρου Grasshopper με τίτλο «Στην οθόνη φως».

Στο έργο, που γράφτηκε για τη συγκεκριμένη παράσταση από τον Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη, ο Λεωνίδας μαθαίνει από λάθος της μαμάς του, που δουλεύει σε ένα ξενοδοχείο και “δεν κάνει λάθη ποτέ”, ότι μια καθηγήτριά του διατηρεί εξωσυζυγική σχέση και αποφασίζει να τη βιντεοσκοπήσει.

Μερικές μέρες αργότερα, η ίδια καθηγήτρια “τσακώνει” τους φίλους του Λεωνίδα, τον Τζίμη και την Ελίνα, να φιλιούνται μέσα στο σχολείο και τους προσβάλλει, γεγονός που εξεγείρει την παρέα των παιδιών, για την άδικη αυστηρότητα και την υποτίμησή τους.

Το πού θα καταλήξουν όλα αυτά, θα κριθεί παρουσία όλων, στην οθόνη προβολών του σχολείου, όταν ο Τζίμη και η Ελίνα θα γυρέψουν να πάρουν την εκδίκησή τους με την βοήθεια του χαρισματικού Χάρη.

Το έργο περιπλέκεται γύρω από το θέμα της ιδιωτικότητας, τόσο των ηρώων όσο και των γύρω τους, με αφορμή περιστατικά που θα τεστάρουν τα όρια και τις αρχές τους  σε μια ηλικία που όλα κρίνονται.

Οι οικογενειακές δυσκολίες, οι ψυχολογικές διακυμάνσεις των εφήβων, το πώς βλέπουν τους ενήλικες (αυτοί οι τελευταίοι ως φυσικές παρουσίες απέχουν από τη σκηνή) και η αγωνία να προσδιορίσουν ή να σιγουρευτούν για το ποιοι πραγματικά είναι και τι θέλουν, συνθέτουν την εφηβική πραγματικότητα μέσα στην οποία εκτυλίσσεται η δράση.

Και όλα αυτά αποδίδονται με ρεαλιστικό τρόπο, σύμφωνα με τα λεγόμενα του δεκαπεντάχρονου Δημήτρη, με την παρέα του οποίου παρακολούθησα την παράσταση.

Δεν  είχε υπερβολές στο πως είναι αυτά τα παιδιά ή στο τρόπο που παρουσίαζε τη συμπεριφορά τους και συνεχίζει εγώ ταυτίστηκα πολύ με τον Χάρη. Αυτή η αίσθηση ότι είσαι σημαντικός πολύ και η παράλληλη αβεβαιότητα για το καθετί αυτό που ο Χάρης έλεγε “κόμπλεξ κατωτερότητας με την ανωτερότητα του “ισχύει λίγο- πολύ σε όλους μας (μιλώντας για τους συμμαθητές του).

Ένας  διαιρούμενος πάγκος  σε ρόδες, ένα κουβούκλιο (που μπορεί και να υπήρχε στην αίθουσα αυτή κάθε αυτή) και μια μεμβράνη στο φόντο της σκηνής αποτελούν τη λιτή και πολύ λειτουργική σκηνογραφία. Ο σκηνικός χώρος ορίζεται από τα φώτα των προβολέων που οι ηθοποιοί μετακινούν από σκηνή σε σκηνή, της βιντεοπροβολής και οπισθοπροβολής  πάνω σε μια διάφανη οθόνη- καθρέφτη.

Σε αυτήν το δίχως άλλο θα αναζητήσετε τους εαυτούς σας  πριν πέσει “Στην οθόνη φως” και γράψουν οι σκιές και τα σώματα των ηθοποιών.

Η παράσταση ενδείκνυται για άτομα ηλικίας άνω των 12 ετών.

Συντελεστές

Σκηνικά-Κοστούμια: Εύα ΜανιδάκηΕπιμέλεια κίνησης: Σταυρούλα Σιάμου Σκηνοθεσία Video: Κώστας Χαϊδαλής Σχεδιασμός Ήχου-Επιμέλεια Μουσικής: Ανρί Κεργκομάρ Φωτισμοί: Φίλιππος ΚουτσαφτήςΔραματουργική συνεργασία & Επιμέλεια εκπαιδευτικού πακέτου: Κατερίνα & Παναγιώτα ΚωνσταντινάκουΒοηθός Σκηνοθέτη: Κατερίνα ΣκουρλήΕρμηνεύουν: Αντώνης Αντωνόπουλος, Βαγγέλης Κρανιώτης, Θανάσης Μεγαλόπουλος, Θεανώ Μεταξά, Νατάσα ΠαπανδρέουΠαραγωγή: Στέγη Γραμμάτων & ΤεχνώνΦωτογραφίες: Σταύρος Πετρόπουλος

Mέχρι τις 13 Μαΐου 2012