Δεν σας κρύβω ότι κάθε φορά που πιάνω στα χέρια μου ένα οικονομικό βιβλίο με διαπερνά ένα σύγκρυο στη ραχοκοκαλιά μου, και πόσο μάλλον όταν

Από τον Τάσο Αντωνόπουλο

περιέχει αναφορές στην  ξακουστή μας χώρα που πραγματικά τείνει να επισκιάσει την σπουδαία ιστορία της η οικονομική κρίση που την πλήττει. Για το Κρίσης Λεξιλόγιο του Γιάνη (με ένα [ν]) Βαρουφάκη από τις εκδόσεις Ποταμός, είχα ακούσει πολλά και τα περισσότερα καλά με κάποιες σπάνιες αλλά μάλλον «επιθετικές» εξαιρέσεις. Ο τίτλος του βιβλίου ευθύς εξαρχής, απαντά στο εύλογο ερώτημα σου μόλις το πιάσεις στα χέρια σου. Δηλαδή τι είδους οικονομικό βιβλίο είναι αυτό; Η απάντηση είναι ο τίτλος. Το βιβλίο αυτό είναι το Λεξικό της κρίσης καθεαυτό.

Ο συγγραφέας και ένας από τους πιο έγκριτους πανεπιστημιακούς της χώρας με την ίσως πιο σωστή άποψη σε κάθε δημόσιο βήμα που του δίνεται, και χωρίς καμία πραγματικά διάθεση να εγκωμιάσω το έργο του. Στο βιβλίο του αναφέρει πως ουσιαστικά το βιβλίο αυτό είναι «Για όσους απαιτούν να συμμετέχουν σε έναν διάλογο ο οποίος διεξάγεται σε μια γλώσσα που, όπως παλαιοτέρα η καθαρεύουσα, βασική λειτουργία της είναι να αποκλείει τη συντριπτική πλειονότητα, αποδυναμώνοντάς την».

Στην ουσία αυτό που καταφέρνει ο γνωστός οικονομολόγος είναι να απομυθοποιήση τους όρους που αναφέρει στο Λεξικό του, να απλουστεύσει αν θέλετε όλες αυτές τις οικονομικές ορολογίες που μας «καταδυναστεύουν στην καθημερινότητα μας» όπως αναφέρει και ο ίδιος, μέσα από συζητήσεις ειδημόνων και μη, μέσα από τα κεντρικά δελτία ειδήσεων καθώς και τις ενημερωτικές, πολιτικές, οικονομικές εκπομπές οι οποίες χρησιμοποιούν την οικονομική κρίση και τις δηλώσεις γνωστών οικονομολόγων, τραπεζικών, πολιτικών και πνευματικών ανθρώπων ως το πρώτο και τελευταίο σημαντικό θέμα. Σε μια συζήτηση που καθίσταται αδύνατη από τον «κοινό θνητό» που δεν έτυχε να σπουδάσει οικονομικά.

Τι εννοεί ο Υπουργός Οικονομικών όταν ανακοινώνει πως θα προβεί σε αναδιάρθρωση του χρέους, καθώς πιέζεται η χώρα από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και στη τελική τι ακριβώς είναι το ΔΝΤ; Τι έγινε με την επιμήκυνση; Τι εννοούν οι Δημοσιογράφοι καταστροφολογώντας τις περισσότερες φορές λέγοντας ότι θα γίνουμε Αργεντινή; Τελικά τι είναι πια αυτό το Μνημόνιο που όλο ακούμε για αυτό και για τους δύσκολους όρους που έχει συμφωνήσει με την χώρα μας; Τι είναι τα Παράγωγα, futures, Options, Leverage; Σε τι Τεστ αντοχής θα μας υποβάλουν, και πως κατάφεραν αν φτάσουν την χώρα σε αυτό το σημείο που είναι σήμερα ανίκανοι πολιτικοί όπως οι: Γιωργής Αλογοσκούφης, Γιώργος Παπακωσταντίνου, Κώστας Καραμανλής και το μέχρι πρότινος Πρωθυπουργό της χώρας Γιώργο Παπανδρέου;

Στο Γιάνη Βαρουφάκη, μέσα από την εξήγηση των λέξεων που μας παρουσιάζει διακρίνουμε έναν εριστικό τόνο στις λέξεις αυτές, λες και ο συγγραφέας έχει σκοπό του (που μάλλον έχει) να μας δείξει την απέχθεια και την αντιπάθεια του για αυτές τις λέξεις, δίνοντας τους αρνητικές έννοιες και σχολιάζοντας τες. Παρόλα αυτά είναι ένα πολύ όμορφο βιβλίο εξωτερικά και εσωτερικά κυρίως, που μας δίνει απαντήσεις στα ερωτήματα που έχουμε καθημερινά ακούγοντας όλο «το σινάφι των οικονομολόγων να μιλούν μεταξύ τους με ορολογίες που έχουν αυτοί μοναχά το μονοπώλιο» όπως αναφέρει και ο συγγραφέας. Τέλος, είναι ένα βιβλίο που θα απλουστεύσει την ζωή σας, θα σας δώσει απαντήσεις, εξηγήσεις και το κυριότερο είναι πως δεν απευθύνεται σε ένα μόνο συγκεκριμένο κοινό αλλά σε όλους όσους θέλουν να μάθουν τι συμβαίνει στην χώρα τους.