Ένα από τα πιο εμπνευσμένα και συμπαγή κείμενα της ελληνικής γλώσσας, πολυεπίπεδο και αποκαλυπτικό, το δοκίμιο-μανιφέστο, στο οποίο ο

Καζαντζάκης καταθέτει τις οδύνες και τις ελπίδες του προσωπικού του αγώνα για την ανεύρεση και την κατανόηση του Θεού, του δικού του Θεού, μεταφέρεται στη μορφή θεατρικού μονολόγου από τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Βασίλη Βασιλάκη.

Μέσα στην περίεργη  εποχή που διανύουμε , όπου επαναπροσδιορίζονται αξίες και αρχές του κοινωνικού μας ιστού, η αιώνια κραυγή του Ν. Καζαντζάκη φαντάζει ως η πιο επίκαιρη από ποτέ. Η μάχη του ανθρώπου με τις δυνάμεις της υλικής, πνευματικής και ηθικής φθοράς και η ανάδειξη εκείνων των ικανοτήτων και αρετών του ανθρώπου που τον ωθούν να κοιτάζει ψηλά, να μάχεται, να δημιουργεί και να ελπίζει απελπισμένα.
Ο ηθοποιός Βασίλης Βασιλάκης, απόφοιτος της σχολής του Κουν και δραστήριος εργάτης του θεάτρου, έχει εδώ και αρκετά χρόνια αφοσιωθεί στην πολιτιστική δράση έξω από τη θεατρική αγορά της Αθήνας, δράση πολυεπίπεδη και πολυσχεδής, διδασκαλία υποκριτικής στη θεατρική ομάδα της Αίγινας, παιδικό θέατρο, μαριονέτες.

Η επίμονη αναμέτρησή του με το κείμενο του Ν. Καζαντζάκη από το Φεβρουάριο του 2010, τον ώθησε να το σχηματοποιήσει σε θεατρικό μονόλογο και να τον παρουσιάσει το καλοκαίρι του 2010, σε έναν εναλλακτικό αίθριο χώρο στην Αίγινα και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων, αποκομίζοντας διθυραμβικές κριτικές, και από τον Φεβρουάριο του 2011 για περιορισμένες παραστάσεις στη Μουσική Θεατρική Σκηνή της Αθηναΐδας.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο ίδιος: «Με ένα παλιό ποδήλατο απομακρυνόμουν από την πόλη και απάγκιαζα στις αυλές των μικρών εκκλησιών, σε ερημικές παραλίες ή στα βουνά της Αίγινας προσπαθώντας να κατανοήσω τα πυκνά σε νόημα και ανάγκη λόγια του Καζαντζάκη. Δύσκολος, φοβερός, ατέλειωτος ανήφορος».

Σκηνοθεσία-Ερμηνεία Βασίλης Βασιλάκης
Θεατρική Διασκευή Ευτυχία Δρούκα
Φωτισμοί Απόστολος Στράντζαλης
Ενδυματολόγος Δανάη Καββαδία