Η Ειρήνη του Αριστοφάνη με τον Πέτρο Φιλιππίδη στο Ηρώδειο

Η «Ειρήνη», μία από τις πιο αγαπημένες και εντυπωσιακά επίκαιρες κωμωδίες του Αριστοφάνη, που άνοιξε επιτυχημένα το Φεστιβάλ Επιδαύρου και …

συνέχισε με την ίδια επιτυχία την περιοδεία της στην Ελλάδα, παρουσιάζεται στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού στις 16 και 17 Σεπτεμβρίου. Ο θίασος Θεατρική Διαδρομή συνεργάζεται με τον δημοφιλή ηθοποιό Πέτρο Φιλιππίδη, ο οποίος όχι μόνο ερμηνεύει τον πρωταγωνιστικό ρόλο της παράστασης, αλλά υπογράφει και τη σκηνοθεσία και συνεργάζεται με μία ομάδα ταλαντούχων ηθοποιών.

Η Eιρήνη παρουσιάστηκε το 421 π.Χ. στα Μεγάλα Διονύσια και κέρδισε το δεύτερο βραβείο. Ο Αριστοφάνης έγραψε την κωμωδία αυτή κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων μεταξύ Αθηναίων και Σπαρτιατών, που κατέληξαν στην ειρήνη του Νικία, με την οποία οι λαοί των δύο αντιπάλων ήλπιζαν ότι θα λήξει ο Πελοποννησιακός πόλεμος. Η Ειρήνη θεωρείται στην παγκόσμια δραματουργία ως ένα από τα πιο αντιπολεμικά έργα όλων των εποχών.

Ο Τρυγαίος είναι ένας φτωχός αμπελουργός που αγανακτισμένος από την κατάντια των αμπελιών του αποφασίζει να ψάξει και να απελευθερώσει την Ειρήνη, που είναι φυλακισμένη σε μία σπηλιά. Πρέπει να βιαστεί γιατί ο Πόλεμος έχει στο μεταξύ μαζέψει σε ένα τεράστιο γουδί όλες τις πόλεις-κράτη και ετοιμάζεται να τις λιώσει με το γουδοχέρι. Μετά από πολλές περιπέτειες, ο Τρυγαίος καταφέρνει να ελευθερώσει την Ειρήνη, αλλά ενώ όλοι την καλωσορίζουν με ενθουσιασμό, αυτή σωπαίνει και δεν μιλά σε κανέναν, γιατί είναι πολύ πικραμένη με τους ανθρώπους που την παραμελούν, καθώς επιδιώκουν να πλουτίσουν από τον πόλεμο. Ο Τρυγαίος την παρακαλεί να συγχωρέσει τους ανθρώπους και να τους δώσει άλλη μια ευκαιρία να συμμορφωθούν. Η Ειρήνη δέχεται και η παράσταση κλείνει με ένα μεγάλο πανηγύρι.

Η Ειρήνη του Αριστοφάνη, με τη μετάφραση του Κ. Χ. Μύρη και τη δραματουργική επεξεργασία του Πέτρου Φιλιππίδη (που σκηνοθέτησε για πρώτη φορά στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου) Γιώργου Γαλίτη και Γιώργου Λέφα, γίνεται επίκαιρη όσο ποτέ στην Ελλάδα του σήμερα και ο θεατής θα διαπιστώσει, ίσως με θλίψη στο Αργολικό Θέατρο, ότι παρόλο που πέρασαν τόσοι αιώνες, τα κίνητρα και οι λανθασμένες επιλογές των ανθρώπων είναι κοινά και διαχρονικά και ίσως η Ειρήνη… είχε δίκιο για τη στάση που κράτησε μέσω του Αριστοφάνη.

Μετάφραση Κ. Χ. Μύρης σκηνοθεσία Πέτρος Φιλιππίδης δραματουργική επεξεργασία Πέτρος Φιλιππίδης, Γιώργος Γαλίτης, Γιώργος Λέφας, σκηνικά Γιάννης Κόττης, κοστούμια Γιάννης Μετζικώφ, μουσική Μίνως Μάτσας, χορογραφία Ελπίδα Νίνου, σχεδιασμός φωτισμών Ελευθερία Ντεκώ, βοηθός σκηνοθέτη Άγγελος Μπούρας, μουσική διδασκαλία Παναγιώτης Τσεβάς

Διανομή
Τρυγαίος Πέτρος Φιλιππίδης, Α’ οικιακός βοηθός Πάνος Σταθακόπουλος, β’ οικιακός βοηθός Γιώργος Γαλίτης, κόρες Τρυγαίου Χρήστος Σιμαρδάνης, Κων/νος Γιαννακόπουλος, Άγγελος Μπούρας, Σπύρος Παππάς, Πεταλωτής Ορέστης Τζιόβας, Ερμής Τάκης Παπαματθαίου, Πόλεμος Γιώργος Γαλίτης, διερμηνέας του Πολέμου Χρήστος Σιμαρδάνης, Τάραχος, δούλος του Πολέμου Λευτέρης Ελευθερίου, Ιεροκλής Γιάννης Δεγαΐτης, Δρεπανουργός Σπύρος Παππάς, Σταμνοπώλης Σταύρος Σβήγκος, Οπλοπώλης Δημήτρης Δεγαΐτης, Κρανοποιός Τάσος Ιορδανίδης, Α’ παιδάκι Κων/νος Γιαννακόπουλος, Β’ παιδάκι Άγγελος Μπούρας, Ειρήνη Ίρις Παπαϊωάννου-Ντεκώ, Υακίνθη Μετζικώφ, Χριστίνα-Ιουστίνα Αρχοντή, Αγόρι Άρης Πλασκοβίτης

Χορός Γεωργών  Κων/νος Γιαννακόπουλος, Δημήτρης Δεγαΐτης, Δημήτρης Βογιατζής, Θοδωρής Μπουζικάκος, Μανώλης Χουρδάκης, Χάρης Μαυρουδής,  Άγγελος Μπούρας, Σπύρος Παππάς, Τάσος Ιορδανίδης, Χρήστος Συριώτης, Ορέστης Τζιόβας, Λευτέρης Ελευθερίου, Σταύρος Σβήγκος, Αντώνης Αντωνάκος, Δημήτρης Σαμόλης, Πέτρος Γεωργοπάλης