Για ένα περίπου μήνα η Ξένια Καλογεροπούλου θα παρουσιάσει και πάλι το Έλα Έλα στο Μικρό Θεατράκι του θεάτρου ΠΟΡΤΑ …

Πρόκειται για ένα μονόλογο χωρίς λόγια που έγραψε και ερμηνεύει, η ίδια η Ξένια Καλογεροπούλου και απευθύνεται, κυρίως, σε βρέφη και παιδιά προσχολικής ηλικίας. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά τον Ιούνιο του 2010 στα πλαίσια του Ελληνικού Φεστιβάλ.

Γιατί νιώθουμε τόσο συχνά ότι «κάτι» θέλουμε; Ότι «κάτι» μας λείπει; «Κάτι» που μπορεί και να μην  ξέρουμε τι είναι ακριβώς;

Και το παιδάκι, που δεν έχει μάθει ακόμα να μιλάει, το νιώθει πολύ έντονα και οδυνηρά.  Κλαίει γοερά γιατί δεν μπορεί να εξηγήσει τι είναι αυτό που θέλει.

Τι είναι όμως αυτό το κάτι;  Ανθρώπινο πλάσμα;  Αντικείμενο; Κάτι που τρώγεται;  Κάτι υπαρκτό;  Κάτι φανταστικό;

Το φεγγάρι, που είναι πραγματικό αλλά και  φανταστικό, το ταυτίζουμε συχνά με κάτι που είναι άπιαστο και μαγικό, που το λαχταράς αλλά είναι αδύνατον να το αποκτήσεις.

Και το κάθε παιδί θα ήθελε να το φτάσει, να το  αγγίξει, να το χαϊδέψει. Ίσως ακόμα και  να το φάει.

Με αφορμή το νέο ανέβασμα η Ξένια Καλογεροπούλου λέει:

Περιμένω πώς και πώς να ξαναπαίξω το Έλα, έλα.
Όχι μόνο για τους φίλους και για τα πιτσιρίκια που δεν πρόλαβαν να το δουν  στο φεστιβάλ, αλλά και για μένα την ίδια.

Για να ξαναβρώ τη  μοναδική συγκίνηση που ένιωσα κυνηγώντας το φεγγάρι μπροστά σε μωρά, ούτε καν ενός έτους, άφωνα και  μαγεμένα.

Aνυπομονώ να ξανανιώσω, βρέφη και νήπια, να σωπαίνουν, να γελάνε, να θυμώνουν, να αγωνιούν, να ταυτίζονται άλλοτε με μένα κι άλλοτε με το φεγγάρι. Το φεγγάρι που κάθε παιδί ονειρεύεται να το πιάσει, να το αγκαλιάσει, να το χαϊδέψει ακόμα και να το φάει.

Συντελεστές:
Ερμηνεύει η Ξένια Καλογεροπούλου
\”Γραφή\”: Ξένια Καλογεροπούλου
Σκηνοθεσία: Ξένια Καλογεροπούλου- Μάρθα Κλουκίνα
Σκηνικό: Κυριακή Τσίτσα
Βίντεο: Νάνσυ Μπινιαδάκη (σκηνοθεσία), Κώστας Χαΐδαλής / brittle.gr ( motion design)
Μουσική: Κορνήλιος Σελαμσής
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Αλεξάνδρα Παραμερίτη