Ζωγραφίζω δίχως πινέλα καθότι για μένα ο καλύτερος χρωστήρας είναι τα δάχτυλά μου …

Τα έργα ζωγραφικής, τα σχέδια, τα λάδια σε ξύλα και οι μικτές τεχνικές που ακολουθώ,  πορεύονται στα χνάρια της αφηρημένης ζωγραφικής, ως μία κατάσταση διαχρονικότητας. Χρησιμοποιώντας τόσο την Αρχαία όσο και τη σύγχρονη Ελληνική κουλτούρα ως θεματολογία, οι χαρακτήρες μου δημιουργούνται ως μία οπτική επιβράβευση της ανθρωπότητας, αποδίδοντας στους εαυτούς τους μία ταυτότητα μέσα από την ηθική, την ικανότητα και το προσωπικό συναίσθημα. Υιοθετώ την ωμή και αποφασιστική τεχνοτροπία, για να μεταφέρω την προοπτική που αντηχεί από το έργο στον θεατή. Ενοχλημένος από την σκληρή κοινωνική πραγματικότητα τού «Σήμερα», η οποία, κατά την άποψή μου, διαρκώς οδηγείται βαθύτερα σε μια νέα τάξη πραγμάτων, σε συνδυασμό με τα τεχνολογικά επιτεύγματα, βλέπω τον άνθρωπο να απορροφάται άμεσα και να είναι κατακερματισμένος από τις υλικές του αξίες, όντας πολύ αδύναμος να αντιδράσει για την θετική και πανανθρώπινη ανάπτυξη του.

Η σχέση μου με κάθε έργο μου ξεχωριστά έχει την αμεσότητα της ψυχής και της σάρκας πάνω στον καμβά. Ζωγραφίζω δίχως πινέλα καθότι για μένα ο καλύτερος χρωστήρας είναι τα δάχτυλά μου τα οποία βουτώ στα χρώματα ακολουθώντας τις εντολές της έμπνευσής μου. Πιστεύω στις μεγάλες ανατροπές και αλλοίμονο στον καλλιτέχνη που ζωγραφίζει από την ημέρα που γεννήθηκε μέχρι να πεθάνει, το ίδιο. Η τέχνη είναι όχι ένας, αλλά πολλοί κύκλοι και το ζήτημα είναι να τους ανακαλύψεις και να κάνεις μαζί τους την περιστροφή σου. Άλλωστε το ίδιο το σύμπαν είναι γεμάτο από άπειρους κύκλους που περιδινούνται και αλλάζουν κάθε χιλιοστό του δευτερολέπτου.

Θυμάμαι τον διεθνή ιστορικό τέχνης  Adam Grassi, της Agora Gallery της Νέας Υόρκη ο οποίος έγραψε αναφορικά με το έργο του τα εξής: «Με βαθιά αλληγορία και έντονο συναίσθημα, οι ζωγραφικοί πίνακες του Giannis Stratis μιλούν για την ανθρώπινη κατάκτηση και τη φύση, καθώς και την ιστορία της ανθρώπινης φιλοδοξίας. Ενοχλημένος από τις κατακλυσμικές εξελίξεις στην τεχνολογία, -όπως η ατομική βόμβα- και από την ακόρεστη λαχτάρα της Δύσης για πλούτο, ο Stratis δημιουργεί καμβάδες, οι οποίοι αναπαριστούν την επίπτωση αυτών των κινητήριων δυνάμεων».

Παρακολουθώ τη σημερινή κρίση και αντιλαμβάνομαι ότι η μοναδική διέξοδος ια να βγούμε από αυτήν, είναι να κερδίσει ο καθένας μας τον εαυτό του. Να μπορούμε να αναπνέουμε ελεύθερα, να ερωτευόμαστε ελεύθερα, να επιλέγουμε φίλους ελεύθερα, αλλά και να απορρίπτουμε ελεύθερα. Είναι πολύ σημαντικό σήμερα να αρνιέσαι εκείνο που σε προσβάλει και σε απαξιώνει. Όχι δεν είναι μόνο η κακή πολιτική που έφερε τα πράγματα σ αυτό τον κατήφορο.  Είμαστε όλοι εμείς, ή τουλάχιστον η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου που, αρνήθηκε να σκεφτεί και να διαλογιστεί με τον εαυτό της. Ε,  λοιπόν η τέχνη αυτό προσφέρει. Να μπορείς να βλέπεις τα εσώψυχά σου δίχως να χρειάζεται να πληρώσεις διόδια γι αυτό.

Σε ό,τι αφορά εμένα, κάθε γραμμή που τραβάω είναι και μια λύτρωση που με απομακρύνει από τα τηλεοπτικά πάνελ και τη μιζέρια της αποχαυνωμένης κοινωνίας. Ότι ζωγραφίζω είναι η ψυχή μου, η σάρκα μου και το είδωλό μου στον καθρέφτη, παρέα με όλες τις ενοχές μου και τα λάθη μου. Στο κατω κατω αυτό σημαίνει ανατροπή, να επιβάλεις την αυτοκριτική ακόμα και στο υποσυνείδητό σου. Μόνο τότε μπορείς να είσαι καλλιτέχνης και πολίτης. Ότι ζωγραφίζεις θα είσαι εσύ και ότι ψηφίζεις θα αντιπροσωπεύει τον εαυτό σου και μόνον αυτόν.

Info: Ο Γιάννης Στρατής σπούδασε στη Ρώμη και μαθήτευσε στον Μ. Κανδύλη. Το 1995 εκθέτει με Dali, Picasso, Clee, Macritte, Ronault κ.α. Έχει 25 Διακρίσεις, Βραβεία, 320 Δημοσιεύματα και Συνεντεύξεις σε Ελλάδα και εξωτερικό. Επιστημονικές αναλύσεις από Εθνική Πινακοθήκη. Έργα του βρίσκονται στην Πινακοθήκη της Προεδρίας της Δημοκρατίας, στη Βουλή των Ελλήνων, στην Ε.Ο.Κ, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στα Μουσείο Μεξικού, Ισπανίας, Κύπρου και σε μεγάλες ιδιωτικές συλλογές.