Άλλα χρώματα, λέγεται το νέο βιβλίο του νομπελίστα Τούρκου συγγραφέα Ορχάν Παμούκ
που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανίδα …

Ο κόσμος του νομπελίστα Τούρκου συγγραφέα Ορχάν Παμούκ

Τα Άλλα χρώματα είναι μια συλλογή από κείμενα επίκαιρα και ταυτόχρονα διαχρονικά, που περιλαμβάνει από λυρικά αυτοβιογραφικά κομμάτια και δοκίμια για τον πολιτισμό μέχρι πολιτικές αναλύσεις και χιουμοριστικά στιγμιότυπα.

Ο Παμούκ στοχάζεται πάνω στη ζωή του: Πώς έβγαλε το πρώτο του διαβατήριο, το πρώτο του ταξίδι στην Ευρώπη, το θάνατο του πατέρα του, τη φιλία με την κόρη του τη Ρουγιά, αλλά και τη ζωή του στην Ιστανμπούλ και τη νέα Υόρκη, τη συγγραφή των βιβλίων του και την πρόσφατη πολύκροτη δίκη του. Στα Άλλα χρώματα περιλαμβάνεται επίσης το διήγημά του «Κοιτάζοντας από το παράθυρο», που συνοδεύεται από δικά του ασπρόμαυρα σχέδια.

Αυτή την τόσο προσωπική συλλογή του Ορχάν Παμούκ, μιας από τις πιο εξέχουσες και δημοφιλείς μορφές της παγκόσμιας λογοτεχνίας, συμπληρώνει η «Βαλίτσα του πατέρα μου», ο λόγος του στην απονομή του Νόμπελ το 2006, όπου περιγράφει με πολύ εμπνευσμένο κι ευφάνταστο τρόπο τι σημαίνει να είναι συγγραφέας.

O Oρχάν Παμούκ (Orhan Pamuk) γεννήθηκε στην Kωνσταντινούπολη το 1952. Tελείωσε το λύκειο στη Pοβέρτιο σχολή, σπούδασε τρία χρόνια αρχιτεκτονική στο Πολυτεχνείο και το 1976 αποφοίτησε από το Iνστιτούτο Δημοσιογραφίας του Πανεπιστημίου της Kωνσταντινούπολης. Έζησε τρία χρόνια στις HΠA, όπου εργάστηκε σαν ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Aϊόβα και στο Kολούμπια της Nέας Yόρκης. Άρχισε να γράφει το 1974.

Το πρώτο του μυθιστόρημα, Tζεβντέτ μπέης και υιοί, βραβεύτηκε το 1979 στο διαγωνισμό μυθιστορήματος των εκδόσεων Mιλλιέτ. Tο βιβλίο αυτό εκδόθηκε το 1982 και την επόμενη χρονιά πήρε το βραβείο μυθιστορήματος Oρχάν Kεμάλ. Tο δεύτερο βιβλίο του, Tο σπίτι της σιωπής (1982), μεταφράστηκε στα γαλλικά και το 1991 τιμήθηκε με το βραβείο Prix de la découverte Européenne. Tο ιστορικό του μυθιστόρημα Tο Λευκό Κάστρο (1985 – «Ωκεανίδα» 2005) μεγάλωσε τη φήμη του μέσα κι έξω από την Tουρκία.

Oι «Nιου Γιορκ Tάιμς» έγραψαν τότε γι’ αυτόν: «Ένα αστέρι γεννήθηκε στην Aνατολή». Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα Το μαύρο βιβλίο, 1990, ένα από τα πιο συζητημένα και πολυδιαβασμένα έργα της σύγχρονης τουρκικής λογοτεχνίας, Η καινούργια ζωή, 1994, και Με λένε Κόκκινο, 1998 (βραβείο IMPAC, 2003), Ιστανμπούλ. Πόλη και αναμνήσεις, 2005, Χιόνι, 2007 και Το μουσείο της αθωότητας, 2009. Έχει τιμηθεί το 2006 με το Nόμπελ Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 50 γλώσσες και στα ελληνικά κυκλοφορούν από τις εκδόσεις «Ωκεανίδα». Ζει στην Κωνσταντινούπολη.